We vinden het volkomen vanzelfsprekend dat we een aantal weken vakantie kunnen opnemen, doorbetaald krijgen en daar bovenop nog vakantiegeld ontvangen. In de jaren van de wederopbouw is dat nog verre van normaal.In 1946 beperkt de vakantie zich in sommige bedrijfstakken tot 6 dagen per jaar. Ook een vakantietoeslag zit er lang niet voor alle werknemers in. Dat moet eerst in de verschillende cao’s worden uitonderhandeld. En dat heeft gevolgen voor het vakantiegedrag. De meeste vakanties beperken zich tot dagtochtjes, overnachten bij familie of vrienden of woningruil in eigen land. ‘Voor een meerderheid van de Nederlanders was het in de jaren vijftig heel gewoon om de vakantie thuis door te brengen’, schrijft het weekblad Elsevier in 2011.Pas in 1966 wordt vakantie met doorbetaling van loon een wettelijk recht. De vakantiewet verplicht werkgevers om personeel van 18 jaar en ouder (mits men minstens een jaar in dienst is) ten minste twee weken per jaar met behoud van salaris vakantie te geven.Tegenwoordig ligt het gemiddelde aantal vakantiedagen op 25 per jaar. Volgens een in 2017 gehouden onderzoek van Expedia vindt 45% van de Nederlanders dat te weinig. Maar slecht 4% is bereid salaris in te leveren voor extra vakantiedagen.​

​Vakantie wordt een recht

Vakantie wordt een recht